Βροχή συναισθημάτων

Έπιασε κρύο, ξεκίνησαν οι βροχές, λίγες μέρες έμειναν από την έλευση του μήνα των Χριστουγέννων κι εγώ αναρωτιέμαι αν θα δω στα πρόσωπα των ανθρώπων το γέλιο. Λέγοντας "γέλιο" εννοώ την χαρά, αυτή που πηγάζει από μέσα μας και γεμίζει το είναι μας, και όχι το απλό μειδίαμα. Θα μου πεις πώς να είναι κάποιος χαρούμενος; Την ίδια απορία έχω κι εγώ με όλα αυτά που συμβαίνουν και ακούμε γύρω μας. Δύσκολη η διαβίωση για να μην πω η επιβίωση. Μέσα σ' αυτή την μελαγχολική διάθεση της μέρας (δεν ξέρω αν βοήθησε και η βροχή) έρχονται στο μυαλό μου οι στίχοι από ένα ποίημα του Τάσου Λειβαδίτη: 

και σμίγουν και χωρίζουν οι άνθρωποι και δεν παίρνει τίποτα ο ένας απ' τον άλλον.

 Γιατί ο έρωτας είναι ο πιο δύσκολος δρόμος να γνωριστούν. 

Γιατί οι άνθρωποι, σύντροφε, ζουν απ' τη στιγμή που βρίσκουν μια θέση στη ζωή των άλλων.

Και μένω στον στίχο ότι "οι άνθρωποι ζουν απ' τη στιγμή που βρίσκουν μια θέση στη ζωή των άλλων". Πόσο δύσκολο είναι να βρεις μια θέση στη ζωή κάποιου και ειδικά αν σ' αυτή την θέση υπάρχει η φιγούρα κάποιου άλλου ατόμου; Πόση υπομονή και πόσο κουράγιο χρειάζεται για να διαγράψεις το προηγούμενο και να γίνεις το επόμενο; Και άραγε εσύ έχεις την ψυχική δύναμη για έναν τέτοιο αγώνα ή έχεις εξαντληθεί στη μάχη σου να βγάλεις απ' το θρόνο των συναισθημάτων σου κάτι τόσο δυνατό, που σ' έχει αφήσει αποδυναμωμένο και ευάλωτο; Αρκούν τα λόγια ή χρειάζονται δυνατά "έργα" για να σε ενδυναμώσουν; 

Μυρωδιές, μέρη, στιγμές, φωτογραφίες, πολύχρωμα κολάζ περνάνε σαν ταινία μπροστά απ' τα μάτια μας και είναι τα χρόνια που ζήσαμε και νοσταλγούμε, τα συναισθήματα που γεννήθηκαν και έσβησαν, οι άνθρωποι που ήρθαν γεμάτοι υποσχέσεις και έφυγαν... 

Αναζητώντας την εναλλακτική θέρμανση

Η χρήση εναλλακτικών τρόπων θέρμανσης, με βασικό κριτήριο την εξοικονόμηση χρημάτων, εκ μέρους των καταναλωτών, είναι δεδομένη πλέον, ένα χρόνο μετά την πρώτη εφαρμογή της εξίσωσης του ΕΦΚ στο πετρέλαιο (κίνησης/θέρμανσης). Το καύσιμο που επί δεκαετίες ήταν το πρωτίστως ζητούμενο, αφού η θέρμανση με καλοριφέρ είναι κοινώς αποδεκτή, ως πιο αποτελεσματική, περνά με τον καιρό σε δεύτερη μοίρα, με ευθύνη της κεντρικής εξουσίας. Οι εταιρείες πετρελαιοειδών έχουν παραδεχθεί πως η διαμόρφωση ενιαίας, υψηλής, τιμής στα δύο είδη καυσίμου ναι μεν περιόρισε τα φαινόμενα λαθρεμπορίας, όμως, αποστέρησε τις ίδιες από σημαντικά έσοδα, καθώς όλο και περισσότερα νοικοκυριά στη χώρα μας επιδιώκουν μειωμένο κόστος θέρμανσης, μη δυνάμενα να πληρώσουν 1,25-1,30 ευρώ το λίτρο. Οι ίδιες προβάλλουν ταυτόχρονα, ανάμεσα στις άλλες αρνητικές παραμέτρους της «απομάκρυνσης» από το κλασικό καύσιμο, το θέμα της περιβαλλοντικής επιβάρυνσης, από αμφιλεγόμενες πηγές παραγωγής θερμότητας που δυστυχώς υπάρχουν…

Σε έρευνα που διενήργησε η «Ν» αναζητήθηκαν τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα των κυριότερων, γνωστών, τρόπων θέρμανσης για το χειμώνα που έρχεται, με βάση τα όσα μας είπαν οι επαγγελματίες του χώρου.

Καυστήρας βιομάζας
Ο καυστήρας βιομάζας είναι ιδιαίτερα δημοφιλής στην επαρχία, διότι η βιομάζα είναι η φθηνότερη καύσιμη ύλη, καθώς αφορά οτιδήποτε οργανικό και είναι οικολογική (δεν απελευθερώνει ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα, όπως συμβαίνει με το πετρέλαιο). «Ένα από τα πιο συνηθισμένα υλικά που χρησιμοποιούνται είναι το κουκούτσι της ελιάς με μόλις 0,10 ευρώ το κιλό ή το τσόφλι αμύγδαλου», αναφέρει στη «Ν» ο αρχιτέκτων μηχανικός - ενεργειακός επιθεωρητής Παναγιώτης Βουλέλλης, συνιδιοκτήτης της εταιρείας Smarteco. «Στα αρνητικά της βιομάζας καταλογίζονται ο απαιτούμενος αποθηκευτικός χώρος και η αρνητική επίδραση της υγρασίας στην αποδοτικότητά της. Το κόστος αγοράς του είναι πολύ υψηλό και κυμαίνεται από 4.000 - 6.000 ευρώ, αλλά αξίζει τον κόπο αν σκεφτούμε ότι ένα σπίτι 100 τετραγωνικών, κατασκευασμένο πριν από το 2010, δηλαδή πριν από την εφαρμογή του νέου Κανονισμού Ενεργειακής Απόδοσης Κτηρίων, χρειαζόταν 2.888 ευρώ σε πετρέλαιο(με τη χρήση παλιού λέβητα), θα χρειαστεί 488 ευρώ και θα έχει εξοικονόμηση ενέργειας έως και 83,09%»!

Πέλετ
Ιδιαίτερα διαδεδομένες στο εμπόριο τα τελευταία χρόνια είναι οι σόμπες πέλετ (900 έως 2.000 ευρώ, ανάλογα με τον τύπο). Το πέλετ ως καύσιμο έχει ακριβώς τα χαρακτηριστικά του ξύλου, με τη διαφορά ότι η θέρμανση που παράγεται από την καύση πέλετ είναι ομοιόμορφα κατανεμημένη και όχι όπως στο ξύλο που «φουντώνει» και «ξεθυμαίνει». Η τιμή του πέλετ δεν ξεπερνάει το 0,33 ευρώ το κιλό.
Σε σύγκριση με το πετρέλαιο,η θερμαντική ικανότητά του είναι 50% χαμηλότερη. Όμως, το πέλετ εξακολουθεί να είναι ανταγωνιστικό, αφού ακόμα και η διπλάσια ποσότητα, η οποία θα μας παρέχει θερμαντική ικανότητα ίση με αυτή του πετρελαίου, παραμένει φθηνότερη από αυτό.

Φυσικό αέριο
Το φυσικό αέριο είναι αρκετά φθηνότερο από το πετρέλαιο, αλλά δεν είναι διαθέσιμο σε όλους τους καταναλωτές, διότι το δίκτυό του υπάρχει μόνο στο N. Θεσσαλονίκης, στη Θεσσαλία και στην Αττική. Τη σεζόν Οκτώβριος 2011 - Aπρίλιος 2012 προσέφερε μια εξοικονόμηση της τάξης του 19% κατά μέσο όρο,η οποία όπως πέρυσι, έτσι και φέτος λόγω αύξησης του ειδικού φόρου κατανάλωσης στοπετρέλαιο θέρμανσης εκτιμάται ότι θα φτάσει στο 35%. Να σημειωθεί ότι έως τις 29 Νοεμβρίου «τρέχουν» αξιόλογες προσφορές για τους νέους καταναλωτές, που συνδέονται στο υφιστάμενο δίκτυο φ.α. της ΕΠΑΑττικής. Μεταξύ άλλων, παρέχεται απ’ ευθείας, άτοκα, χρηματοδότηση της εγκατάστασης,50%-100% έκπτωση στα τέλη σύνδεσης, βάσει ειδικών κριτηρίων, τόσο για οικιακούς καταναλωτές όσο και για επαγγελματίες.

Αντλία θερμότητας
Η αντλία θερμότητας, με κόστος εγκατάστασης που ξεπερνά τα 6.000 ευρώ, αποτελεί την πλέον σύγχρονη λύση για καινούργια κυρίως κτήρια εντός του αστικού ιστού και συνδυάζεται αποτελεσματικότερα με ενδοδαπέδια θέρμανση ή φαν κόιλς (που θυμίζουν τα κλασικά καλοριφέρ).

«Είναι έως και έξι φορές πιο αποτελεσματική από τα παραδοσιακά συστήματα θέρμανσης με ορυκτά καύσιμα και παραμένει φιλική προς το περιβάλλον, χωρίς ρύπους. Το σημαντικότερο είναι ότι δεν απαιτούνται ξεχωριστοί χώροι εγκατάστασης ή καμινάδες και η ετήσια συντήρηση δεν είναι επιβεβλημένη», τονίζει ο συνιδιοκτήτης της εταιρείας, ο ηλεκτρολόγος μηχανολόγος - ενεργειακός επιθεωρητής Σπύρος Μεταλλινός.

Αερόθερμο

Τα ηλεκτρικά αερόθερμα αποτελούν την πιο ακριβή λύση θέρμανσης, όπως και τα κλιματιστικά παλαιού τύπου, αφού είναι ιδιαίτερα ενεργοβόρα. Στα πλεονεκτήματα τους είναι το χαμηλό κόστος αγοράς και η εύκολη εγκατάστασή τους, η οποία δεν απαιτεί ιδιαίτερο χώρο.

Τζάκι με ξύλα

Τα καυσόξυλα διεκδικούν το δικό τους μερίδιο ως εναλλακτικό πλέον καύσιμο. H ζήτησή τους έχει αυξηθεί από πέρυσι κατακόρυφα και μαζί η… παράνομη υλοτομία. Τα καυσόξυλα πέρυσι κόστιζαν κατά μέσο όρο 0,20 ευρώ το κιλό και φέτος δεν αναμένεται να υπάρξει σημαντική μεταβολή της τιμής τους. Από τα βασικότερα μειονεκτήματα της χρήσης του ξύλου, ως καύσιμης ύλης θέρμανσης, είναι η απαιτούμενη συνεχής μεταφορά του καθώς και η ύπαρξη ξεχωριστού χώρου αποθήκευσης, όπως επίσης και η ποιότητά του (τοξικότητα ανάλογα με την προέλευση κ.λπ.).

Ακόμη μία λύση είναι η μετατροπή του συμβατικού τζακιού σε ενεργειακό με πολύ υψηλότερη απόδοση. Έχει μικρότερη και ελεγχόμενη κατανάλωση ξύλου από το συμβατικό, ενώ η ροή τού αέρα μπορεί να είναι είτε φυσική (απλό ενεργειακό τζάκι) είτε μηχανική (αερόθερμο τζάκι). Η συνήθης λειτουργία του είναι με την πόρτα κλειστή, με αποτέλεσμα αύξηση της θερμοκρασίας και καλύτερη καύση. Μπορεί να συνδεθεί με το υπάρχον σύστημα θέρμανσης του σπιτιού, δηλαδή με το λέβητα και το σύστημα διανομής ζεστού νερού. Το μέσο κόστος μετατροπής και εγκατάστασης φθάνει έως 3.000 ευρώ.

Ζεστασιά με κλιματιστικό

 Η οικονομικότερη λύση για τον αστικό πληθυσμό, μετά το φυσικό αέριο, είναι η θέρμανση με τα κλιματιστικά, υποστηρίζει ο κ. Μεταλλινός. Ιδανικότερες είναι οι συσκευές τύπου inverter, που παρακολουθούν τη θερμοκρασία του περιβάλλοντος και προσαρμόζουν ανάλογα τη λειτουργία τους, χωρίς να χρειάζεται να ανάβουν ή να σβήνουν όπως τα συμβατικά κλιματιστικά. Τα inverter όταν επικρατήσει στο χώρο η επιθυμητή θερμοκρασία συνεχίζουν να λειτουργούν, αλλά με αισθητά μειωμένο ρυθμό, με σκοπό τη διατήρησή της.

 Μεγάλη πτώση στην αγορά πετρελαίου

Τους ίδιους ρυθμούς με πέρυσι φαίνεται να ακολουθεί η αγορά πετρελαίου και απ’ οτι φαίνεται δεν πρόκειται ν’ αλλάξει η κατάσταση, υποστήριξε στη «Ν» ο κ. Μιχάλης Κιούσης, πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Βενζινοπωλών.

Αν και τα κριτήρια για την παροχή του επιδόματος θέρμανσης διευρύνθηκαν, ο κόσμος φοβάται τη γραφειοκρατία και γι’ αυτό περιμένει πρώτα να πάρει τα χρήματα και έπειτα να παραγγείλεια πετρέλαιο. Οπότε όσοι στράφηκαν πέρυσι σε εναλλακτικούς τρόπους θέρμανσης δεν θα επιστρέψουν φέτος εύκολα στο παραδοσιακό πετρέλαιο.

Ρεπορτάζ για τη Ναυτεμπορική

Παιδεία: Το κλειδί κατά της διαφθοράς

Παιδεία, υγεία και φορολογία, οι τρεις πυλώνες της κοινωνίας μας που πλήγονται απ΄ την διαφθορά. Το «κλειδί» για την εξάλειψη της αδιαφάνειας  βρίσκεται στην εκπαίδευση, καθώς το σχολείο «χτίζει» τους πολίτες του αύριο. 

Στο ετήσιο συνέδριό της με θέμα «Κράτος και Διαφθορά», η Μη Κυβερνητική Οργάνωση «Διεθνής Διαφάνεια Ελλάς», το οποίο πραγματοποιήθηκε την Τρίτη, ασχολήθηκε μεταξύ άλλων με τον τομέα της παιδείας, όπου δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στη σημασία της εκπαίδευσης και της ευαισθητοποίησης  των μαθητών απέναντι στη διαφθορά. Για την σημαντική συμβολή του σχολείου στον τομέα αυτό αναφέρθηκε και ο κύριος Συμεών Κεδίκογλου, υφυπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων, ο οποίος τόνισε την ένταξη της διαφάνειας στα σχολεία μέσα από μαθήματα, αλλά και με την συμβολή απεσταλμένων της οργάνωσης, οι οποίοι μέσα από ειδικές δράσεις θα βοηθήσουν τα παιδιά ν’ αντιληφθούν την ηθική.

«Επιρρεπές» στη διαφθορά χαρακτηρίστηκε το σύστημα υγείας με τα «φακελάκια», τις υπερσυνταγογραφήσεις και τις λίστες αναμονής να το οδηγούν σε κατάρρευση. Μέσα από διαδικασίες, όπως η αυστηροποίηση του ποινικού κώδικα, η συνέτιση των ιατρών και του νοσηλευτικού προσωπικού όσον αφορά στους κανονισμούς, θα επέλθει η «κάθαρση». Πιο συγκεκριμένα ο κύριος  Κωνσταντίνος  Φρουζής, Πρόεδρος του Συνδέσμου Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδος (ΣΦΕΕ), τόνισε τις προσπάθειες τους για την καταπολέμηση της διαφθοράς μέσα από την αναθεώρηση του κώδικα δεοντολογίας των φαρμακευτικών εταιρειών.

Στον τομέα της φορολογίας, επισημάνθηκε η ανάγκη αντιμετώπισης της φοροδιαφυγής σε πολιτικό επίπεδο, μέσα από ανάλυση της τρέχουσας κατάστασης και του σχηματισμού ομάδας εργασίας για την εξάλειψη αυτού του φαινομένου. Η πολυπλοκότητα της νομοθεσίας , η έλλειψη εμπιστοσύνης στους κρατικούς θεσμούς  και τα αυξημένα πρόστιμα οδηγούν τους πολίτες στο «δρόμο» της παρανομίας. Σύμφωνα με τον κύριο Αριστομένη Κωτσάκο, Σύμβουλο Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων, στόχος είναι η τόνωση της εμπιστοσύνης των πολιτών, στα πλαίσια της οποίας παρουσιάστηκε ο ιστότοπος publicrevenue.gr, που δίνει τη δυνατότητα στους πολίτες να έχουν πρόσβαση στην εξέλιξη είσπραξης των Εσόδων σε συνάρτηση με τους στόχους που έχουν τεθεί.

Στα "σπάργανα" οι Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις

 Τα πρώτα δειλά του βήματα, με τη μορφή των γνωστών, πλέον, Κοινωνικών Συνεταιριστικών Επιχειρήσεων (Κοιν.Σ.Επ.) κάνει και στη χώρα μας το επιτυχημένο ευρωπαϊκό μοντέλο της κοινωνικής επιχειρηματικότητας.  Τα βήματα αυτά, γίνονται από όλους όσοι τόλμησαν ως αυτή τη στιγμή να αξιοποιήσουν την, ουσιαστικά,  πιλοτική εφαρμογή του νόμου 4019/2011 περί Κοινωνικής Οικονομίας και Κοινωνικής επιχειρηματικότητας που έχει εισαγάγει το υπουργείο Εργασίας, το πλαίσιο της εναρμόνισης του εθνικού δικαίου με το κοινοτικό. Στόχος αυτής της παρέμβασης, που θα πρέπει να σημειωθεί ότι εφαρμόζεται στην Ελλάδα με καθυστέρηση δεκαετιών, είναι η συνένωση των κοινωνικών δυνάμεων προς την επιχειρηματικότητα, τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας καθώς και την ενεργή στήριξη ατόμων που ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού.

Παρά τις ασάφειες που παρουσιάζει το μοντέλο σύστασης μιας  Κοιν.Σ.Επ, αφού έως αυτή τη στιγμή δεν έχει κεφαλαιοποιηθεί και νομοθετικά η πρακτική εμπειρία, τα αποτελέσματα κρίνονται ικανοποιητικά, καθώς με το συγκεκριμένο νόμο, έχουν συσταθεί περισσότερες από 250 επιχειρήσεις. Μένει, ωστόσο, να γίνουν και οι κατάλληλες τροποποιήσεις, ώστε η δημιουργία μιας Κοιν.Σ.Επ. να μην «εγκλωβίζεται» στη διαχρονική παγίδα της γραφειοκρατίας.

Αν και ακόμη βρισκόμαστε στην αρχή, το εγχείρημα των Κοιν.Σ.Επ, αντιμετωπίζεται με τη δέουσα προσοχή, καθώς σε μια περίοδο που η ανεργία έχει εκτοξευθεί στο 27%, οι επιχειρήσεις αυτές, πέραν από τη συνεισφορά τους στην οικονομία και την κοινωνία, δημιουργούν και σημαντικό αριθμό θέσεων εργασίας.  Πληθώρα παρεμβάσεων για τη βελτίωση του θεσμικού πλαισίου ίδρυσης  και λειτουργίας των Κοιν.Σ.Επ.  έχουν πραγματοποιήσει κοινωνικοί και συνδικαλιστικοί φορείς,  ακαδημαϊκοί, αλλά και επιχειρηματίες.  Για τις δυσκολίες ίδρυσης, τις προοπτικές και το ρόλο των Κοιν.Σ.Επ, μιλούν σήμερα στο «ΜΜ» τέσσερις «μέτοχοι» κοινωνικών επιχειρήσεων, ένας ερευνητής εργασιακών σχέσεων και μία λέκτορας κοινωνικής επιχειρηματικότητας.

Λύση ανάγκης για τους απολυμένους των ΟΤΑ αποτελεί η σύσταση των Κοιν.Σ.Επ. όπως δηλώνει ο Απόστολος Καψάλης, νομικός και ερευνητής εργασιακών σχέσεων του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ. Ο ίδιο προσθέτει ότι θα πρέπει άμεσα να διασαφηνιστεί το εργασιακό καθεστώς σχετικά με την ασφάλιση των εργαζομένων στις κοινωνικές επιχειρήσεις καθώς υπάρχει μια γκρίζα ζώνη μεταξύ εθελοντισμό και εργασίας. 

Στην ίδια κατεύθυνση και η  κ. Φιόρι  Ζαφειροπούλου, λέκτορας κοινωνικής επιχειρηματικότητας,  η οποία μιλώντας στο  στο «ΜΜ» αναφέρει ότι ο νόμος που έχει ψηφιστεί και ισχύει για τις Κοιν.Σ Επ είναι «προβληματικός». «Πέρα από τα οφέλη των εταιρειών αυτών, που είναι αδιαμφισβήτητα, βλέπουμε πολλές κοινωνικές εταιρείες να έχουν ιδρυθεί και να πορεύονται χωρίς ένα ολοκληρωμένο επιχειρηματικό σχέδιο με μόνο στόχο την απόκτηση κεφαλαίων» συνεχίσει η κα Ζαφειροπούλου,  η οποία εφιστά την προσοχή καθότι  «υπάρχουν πολλοί μεσάζοντες, οι οποίοι αποσκοπούν στην απόκτηση μεριδίου κέρδους μέσα από την παροχή ενημέρωσης και βοήθειας σε νεοσύστατες κοινωνικές επιχειρήσεις, χωρίς βέβαια τις απαραίτητες γνώσεις επάνω στο αντικείμενο». Κατά την ίδια, «οι ΚοινΣ.Επ.  που θα  καταφέρουν να σταθούν και να προχωρήσουν, είναι αυτές που έχουν ένα δομημένο επιχειρηματικό σχέδιο, μια σωστή καθοδήγηση, αλλά  και όσες στρέφονται για την ανεύρεση πόρων στον ιδιωτικό τομέα και σε ιδρύματα».

Αισιόδοξοι όσοι έκαναν το πρώτο βήμα

 Άνθρωποι με σκοπό όχι μόνο την κάλυψη των προσωπικών τους αναγκών αλλά και την προώθηση μιας ευρύτερης κοινωνικής δράσης στο πλαίσιο των Συνεταιριστικών Επιχειρηματικών επιχειρήσεων μίλησαν στο «ΜΜ» για το εγχείρημά τους.

 Οι Μικροί Γίγαντες

Οι Μικροί Γίγαντες  είναι μια από τις Κοιν.Σ.Επ. με κατεύθυνση των πολιτισμό. H αρχή της έμπνευσης για την δημιουργία της εταιρείας κοινωνικού πολιτισμού «Μικροί Γίγαντες», ήταν η ανάγκη και το δικαίωμα κάθε παιδιού να έρχεται σ' επαφή με πολιτιστικά δρώμενα και γενικότερα με την τέχνη σε οποιοδήποτε μέρος της Ελλάδας κι αν μένει. Από μια ομάδα παιδαγωγών και παιδοψυχολόγων, τον Μαϊο του 2012 ξεκίνησε την δράση της η κοινωνική αυτή εταιρεία με στόχο της να φέρει την τέχνη σε όλα τα παιδιά της Ελλάδας που δεν έχουν πρόσβαση σε αυτήν, είτε γιατί βρίσκονται στην επαρχία (νησιά, άγονη γραμμή, απομακρυσμένα χωριά) είτε γιατί βιώνουν δύσκολες συνθήκες.  

Παράλληλα η εταιρεία θα προσφέρει και οικονομική υποστήριξη σε νέους ταλαντούχους καλλιτέχνες. Με σύνθημα «Ο πολιτισμός και η τέχνη δυναμώνουν την ψυχή και δημιουργούν αυριανούς ''γίγαντες'' της καθημερινότητας και αθλητές της ζωής, οι Μικροί Γίγαντες αναζητούν χορηγούς που θα τους στηρίξουν να υλοποιήσουν τα σχέδιά τους.  «Θέλουμε κοντά μας ανθρώπους να πιστεύουν σ' αυτό που κάνουμε η κα Ναταλί Σαμπά, ιδρύτρια των "Μικρών Γιγάντων».

Μυγδονία

Άλλη μια Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση Κοινωνικού χαρακτήρα, είναι η «Μυγδονία» που δημιουργήθηκε τον Αύγουστο του 2012 στον Λαγκαδά Θεσσαλονίκης από μια παρέα έξι άνεργων γυναικών, οι οποίες με όπλο τους τις συνταγές των μαμάδων και των γιαγιάδων τους δημιούργησαν μια σειρά από προϊόντα με βάση τα βότανα για την ανακούφιση προβλημάτων υγείας.

-«Παράγουμε χειροποίητα σαπούνια με ελαιόλαδο, αλισίβα και βότανα, βοτανόλαδα, κεραλοιφές με μέλι, μελισσοκέρι, ελαιόλαδο και σαπούνια γλυκερίνης με αιθέρια έλαια βοτάνων» αναφέρει η κα Χρυσάνθη Αλεξάνδρου, πρόεδρος της επιχείρησης, η οποία όντας άνεργη πήρε την απόφαση να ξεκινήσει μια τέτοια επιχείρηση με σκοπό την απόκτηση κάποιας πηγής εσόδων. «Ακόμη δεν έχουμε πάρει χρήματα γιατί πρώτα πρέπει να προσλάβουμε τους εαυτούς μας και να ασφαλιστούμε. Βέβαια δεν έχουμε και χρέη διότι καλύπτουμε τις ανάγκες μας από την πώληση των προϊόντων. Είμαστε στην αναμονή προγραμμάτων για την ενίσχυσή μας» τονίζει. Η «Μυγδονία" έχει κάνει ένα βήμα παρακάτω με εξαγωγές στην Αγγλία. Μέσω ενός Έλληνα ομογενή δημιουργήθηκε ένα δίκτυο διανομής ελληνικών προϊόντων, όπως ζυμαρικά, ελαιόλαδο, σαμπουάν και παστέλια ,τα οποία προωθούνται μέσω του δικτύου στην Αγγλία. Δείγματα βοτάνων έχουν σταλεί και στην Ινδία, απ' όπου ευελπιστούν να εξασφαλίσουν κάποια συνεργασία. «Θέλουμε να μπουν όσο περισσότεροι παραγωγοί γίνεται για να γίνει ισχυρό αυτό το δίκτυο» προσθέτει η κ. Αλεξάνδρου. Τα προϊόντα της «Μυγδονίας» υπάρχουν στο παντοπωλείο, το οποίο έχουν δημιουργήσει οι γυναίκες στον Λαγκαδά Θεσσαλονίκης, αλλά και σε φαρμακεία.

Ο Συνεταιρισμός Γονέων Χαλανδρίου

Ο «Συνεταιρισμός Γονέων Χαλανδρίου» πρόκειται για μια πρωτοβουλία γονέων, η οποία γεννήθηκε για να καλύψει το κενό σε δομές φύλαξης, που παρουσιάστηκε στο Δήμο Χαλανδρίου από το 2009. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την πρόεδρο του συνεταιρισμού και μητέρα, κα Χριστίνα Χρηστίδου, το 2009 ο δήμος Χαλανδρίου λειτουργούσε εννιά παιδικούς σταθμούς, ενώ σήμερα λειτουργούν τέσσερις. Επιπλέον, δεν υπάρχει κανένας βρεφονηπιακός σταθμός που να δέχεται να φιλοξενήσει παιδιά από 12 μηνών ως 2,5 ετών. «Ουσιαστικά αυτό που έκανε ο δήμος ήταν να λειτουργεί τους σταθμούς με συμβασιούχους μέχρι που σταμάτησε να ανανεώνει τις συμβάσεις τους. Δηλαδή, προχώρησε σε απολύσεις» σημειώνει η ίδια, τονίζοντας ότι οι γονείς του Χαλανδρίου τότε ήρθαν αντιμέτωποι με μια γενικότερη υποβάθμιση, με τις ανάγκες τους και τα αιτήματά τους να μην ικανοποιούνται.

«Ήταν ανάγκη να καλύψουμε το κενό αυτό σε τοπικό επίπεδο. Έτσι πέρα από τις κινητοποιήσεις και τις διαμαρτυρίες που απευθύναμε στο Δήμο, αποφασίσαμε να πάρουμε τις τύχες μας στα δικά μας χέρια» αναφέρει η κα Χρηστίδου και τονίζει ότι «το 2011 ψηφίστηκε το θεσμικό πλαίσιο που εισήγαγε τις κοινωνικές συνεταιριστικές επιχειρήσεις, και οι δημότες που ενδιαφέρονταν να προχωρήσουν σε λύση το εκμεταλλεύτηκαν άμεσα. Το 2012 γραφτήκαμε στο Μητρώο Κοινωνικής Οικονομίας, μιλήσαμε και με άλλους γονείς που θέλησαν να γίνουν μέλη, και βρήκαμε και εκπαιδευτικούς». Ως μέλη, οι γονείς έχουν προσλάβει εκπαιδευτικούς και βρεφονηπιοκόμους, ενώ συμμετέχουν και οι ίδιοι στη διαμόρφωση των δράσεων που λαμβάνουν χώρα στο συνεταιρισμό.

 Ο κ. Καρακωσταντάκης είναι καθηγητής στο συνεταιριστικό φροντιστήριο που λειτουργεί από τις αρχές Μαρτίου του 2013, υπογραμμίζει ότι «με τη σύσταση του συνεταιρισμού, η συνεργασία έχει φέρει ανώτερα και ποιοτικότερα αποτελέσματα. Επικρατεί ένα πολύ όμορφο κλίμα και οι εργασιακοί όροι είναι πολύ καλύτεροι. Δεν υπάρχει κέρδος, εφόσον οι συνδρομές που καταβάλλουν οι γονείς καλύπτουν μόνο τη μισθοδοσία και τη συντήρηση των δομών φύλαξης. Ότι περισσεύει δίνεται για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας».

Συνεταιριστικό Καφενείο οι "6"

Έξι άνεργοι φίλοι αποφασίζουν να ιδρύσουν μια Κοιν.Σ.Επ., με σκοπό να εργαστούν. Παράλληλα, η προοπτική του να παράγουν και κοινωνικό έργο τους φάνηκε δελεαστική. «Όταν βγήκε ο νόμος του 2011, και το διαβάσαμε στην εφημερίδα της Κυβερνήσεως, το βρήκαμε πολύ ενδιαφέρον. Δεν είναι ότι μαζευόμαστε απλά 5 άτομα, βάζουμε λεφτά και ανοίγουμε ένα μαγαζί» μας λέει η κα Γιώτα, η οποία παλαιότερα είχε δικό της εργαστήριο ραφής κουρτινών και καλυμμάτων. Το διαφορετικό λοιπόν με την Κοιν.Σ.Επ. είναι ότι ένα ποσοστό των εσόδων της επενδύεται και σε δράσεις με στόχο το όφελος του κοινωνικού συνόλου. «Εμείς εδώ έχουμε επιλέξει να κάνουμε κοινωνικό έργο. Για παράδειγμα κάνουμε μαθήματα ισπανικών, δωρεάν,  κάθε Τρίτη και Τετάρτη. Πληρώνουμε δάσκαλο, ο οποίος κάνει μαθήματα στο χώρο μας. Επίσης διοργανώνουμε ξεναγήσεις σε μουσεία, με ξεναγούς». Σαν μέλη, οι «6» κατορθώνουν να προσφέρουν ένα βασικό μισθό στην οικογένειά τους «Η  Κοιν. Σ. Επ. είναι μια δική σου δουλειά, χωρίς να έχεις εργοδότη. Καταρχήν δεν υπάρχει ιεραρχία, δουλεύουν όλοι για τον ίδιο σκοπό, και δεν έχεις το φόβο της απόλυσης. Αν χάσεις τη δουλειά σου στις μέρες μας είναι πολύ δύσκολο να βρεις άλλη. Όταν έχεις οργανώσει ένα πολύ καλό εργασιακό περιβάλλον, όλα είναι ευχάριστα κι ας μην παίρνεις πολλά», καταλήγει η κα Γιώτα.

Ρεπορτάζ: Μαρία Σιδηροπούλου, Πέρσα Κούσουλα για τη Ναυτεμπορική

Τα πτυχία οδηγούν στην ανεργία;

«Μάθε παιδί μου γράμματα» έλεγαν παλιότερα οι γονείς στα παιδιά τους και στην εποχή μας, οι περισσότεροι νέοι ακολουθούν πιστά αυτή τη συμβουλή με την εισαγωγή τους στα πανεπιστήμια. Κάθε χρόνο όλο και περισσότερα παιδιά επιλέγουν να σπουδάσουν είτε σε δημόσια είτε σε ιδιωτικά πανεπιστήμια. Το ερώτημα στην εποχή μας είναι κατά πόσο η απόκτηση πτυχίου σε βοηθάει στην επαγγελματική αποκατάσταση.

Ο κ. Γεώργιος Χάρος διευθυντής  στην ICAP

«Τα πτυχία σου ανοίγουν τις πόρτες» αναφέρει στο Βήμα ο κ. Γεώργιος Χάρος, εκτελεστικός διευθυντής  στην ICAP People Solutions και προσθέτει «το σημαντικό, όμως, είναι αφού αποκτήσεις την θέση να έχεις τα κατάλληλα προσόντα για να την διατηρήσεις». Θέσεις εργασίας υπάρχουν ακόμα και μέσα στην κρίση ίσως όχι ανάλογες των προσόντων του καθενός, αλλά με λίγη υπομονή και επιμονή αυτό επιτυγχάνεται, σύμφωνα με τον κ. Χάρο.

Με αυτό το σχέδιο ο Κωνσταντίνος Ράμος, 23 ετών, φιλόλογος, αποφάσισε να παραμείνει στο μουσείο, στο οποίο έκανε πρακτική ως ξεναγός  μέχρι να βρει κάποιο φροντιστήριο για να παραδίδει μαθήματα. 

« Έψαχνα σχεδόν ένα χρόνο σε φροντιστήρια της Αττικής, αλλά δεν είχα ανταπόκριση από κανένα, έτσι παρέμεινα στο μουσείο, στο οποίο είχα έρθει για πρακτική άσκηση μέχρι να βρω κάτι στον τομέα που θέλω» αναφέρει ο Κωνσταντίνος.

Η Βάσω Δημητρέλλου, θεολόγος

Η Βάσω Δημητρέλλου, απόφοιτος θεολογίας, αφού κυνήγησε το όνειρό της δύο χρόνια στη Θεσσαλονίκη ψάχνοντας  για δουλειά, ήρθε πριν δύο εβδομάδες  στην Αθήνα για να δουλέψει σ’ ένα τηλεφωνικό κέντρο. «Έψαχνα εργασία ως καθηγήτρια σε φιλολογικά μαθήματα, αλλά όταν είδα τα πράγματα να δυσκολεύουν πήρα την απόφαση να ψάξω για οτιδήποτε. Στο τηλεφωνικό κέντρο που είμαι τώρα έχω έναν μισθό, την ασφάλεια και τα ένσημα μου» .

Έναν άλλον δρόμο επέλεξε η Σπυριδούλα Παττάκου, η οποία αφού αποφοίτησε από το κολέγιο με το πτυχίο της λογοθεραπεύτριας και εργάστηκε τέσσερα χρόνια εθελοντικά σε νοσοκομεία, ιδρύματα και ορφανοτροφεία, πήρε την απόφαση να επιστρέψει πάλι στα φοιτητικά έδρανα. «Είχα περάσει σ’ ένα ΤΕΙ στην Αθήνα, όπου λόγω εργασιακών υποχρεώσεων δεν το τελείωσα και τώρα μην έχοντας άλλη επιλογή αποφάσισα να συνεχίσω τις σπουδές μου και να πάρω το πτυχίο μου» υπογραμμίζει η Σπυριδούλα, η οποία θεωρεί ότι με ένα επιπλέον πτυχίο θα ανοίξουν κάποιες πόρτες.

Με την ανεργία να έχει σκαρφαλώσει στο 26,8% τον Οκτώβριο του 2012 από 19,7% που ήταν  τον Οκτώβριο του περασμένου χρόνου , σύμφωνα με έρευνα της ελληνικής στατιστικής αρχής και με το μεγαλύτερο ποσοστό να παρατηρείται στους νέους ηλικίας  18 έως 24 ετών, αντιλαμβανόμαστε την δυσκολία των αποφοίτων να εξασφαλίσουν μία θέση στην αγορά εργασίας.  Οι δύσκολες συνθήκες εύρεσης εργασίας έχουν οδηγήσει πολλούς νέους να επιστρέψουν στα χωριά τους  αδυνατώντας να ανταποκριθούν στην ακριβή ζωή της Αθήνας.

«Τελείωσα το πανεπιστήμιο με σκοπό να δουλέψω στην Αθήνα, όμως επί δύο χρόνια δεν βρήκα κάποια δουλειά με το εισόδημα της οποίας να μπορώ να συνεχίσω να μένω εδώ» υποστηρίζει η Φωτεινή Αγγελοπούλου, η οποία επέστρεψε στο πατρικό της στα Χανιά για να δουλέψει στην οικογενειακή επιχείρηση. Με τα ίδια όνειρα για επαγγελματική αποκατάσταση  ζούσε και η Αθηνά Ρουμάνη, η οποία έχει επιστρέψει στο πατρικό της στην Λειβαδιά μέχρι να βρει μια σταθερή εργασία. «Δούλεψα τέσσερις μήνες εθελοντικά, αλλά τα έξοδά μου ήταν πολλά και δεν μπορούσα να συνεχίσω να μένω στην Αθήνα» μας λέει απογοητευμένη και προσθέτει «Το σπίτι μου δεν το έχω ξενοικιάσει γιατί πιστεύω πώς σύντομα θα βρω δουλειά και θα επιστρέψω».

Χαμηλότερα ποσοστά ανεργίας παρατηρούνται στους κατόχους μεταπτυχιακών και διδακτορικών σπουδών (12,9%) και στους πτυχιούχους της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης (16,2%) *. «Είναι λανθασμένη η εντύπωση ότι όσες περισσότερες σπουδές έχεις δεν σε προτιμάνε οι εργοδότες. Αντίθετα, ψάχνουν άτομα  με γνώσεις, πτυχία και εργασιακή εμπειρία ανάλογη της θέσης. Πολύ σπουδαίο ρόλο παίζει η προσωπικότητα   και ο τρόπος που θα παρουσιάσεις τον εαυτό σου στον εκάστοτε εργοδότη» τονίζει ο κ. Χάρος.

Ο Γιάννης Νίκου, αρχαιολόγος

Ένας από τους τυχερούς  αυτής της δύσκολης  περιόδου είναι ο Γιάννης Νίκου, αρχαιολόγος, ο οποίος έχει καταφέρει να έχει τρεις θέσεις εργασίας. « Στην Ελλάδα είναι δύσκολο να δουλέψεις ως αρχαιολόγος, οπότε στράφηκα σε άλλες κατευθύνσεις μέχρι να τελειώσω το διδακτορικό μου και να κοιτάξω το ενδεχόμενο να πάω στο εξωτερικό» λέει στο Βήμα ο Γιάννης, ο οποίος εργάζεται ως επιστημονικός συνεργάτης στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, ως  καθηγητής χορού και ξένων γλωσσών.

*Σύμφωνα με στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για την ανεργία το β' τρίμηνο του 2012.