Φόβος είναι το μόνο συναίσθημα που νιώθει κάθε άνθρωπος που ζει στην Αθήνα αυτές τις μέρες. Η ανεξέλεγκτη βία είναι το σκηνικό που επικρατεί στο κέντρο της Αθήνας. Ένας πόλεμος έχει κηρυχθεί από ομάδες που κυνηγάνε αλλοδαπούς. Η δολοφονία του 44χρονου από αλλοδαπούς ξύπνησε το μίσος αυτών των ομάδων για τους μετανάστες. Έτσι πήραν την κατάσταση στα χέρια τους βγαίνοντας στους δρόμους, κυνηγώντας όποιον μελαμψό έβλεπαν και χτυπώντας τον με άγριο τρόπο.
Αναρωτιέμαι αν κάποιοι πιστεύουν ότι αυτή είναι η λύση. Θεωρώ ότι η δράση φέρνει αντίδραση και ότι το μόνο που καταφέρνουν μ’ αυτόν τον τρόπο είναι να μεγαλώνουν το πρόβλημα και όχι να το λύνουν. Η αστυνομία φαίνεται να τα ‘χει χαμένα μπροστά στις εικόνες που αντίκρισαν στην Ευριπίδου, στην Αθηνάς και στην πλατεία θεάτρου. Άνθρωποι με καλυμμένα πρόσωπα και μη, να κυνηγούν όποιον ξένο έβλεπαν μπροστά τους με άγριο τρόπο, αφήνοντας άναυδουςκαταστηματάρχες, αστυνομικούς και απλούς πολίτες, που ψώνιζαν εκείνη την ώρα. Τρομακτικές είναι και οι εικόνες στα Εξάρχεια όπου κατά την διάρκεια λαϊκής κάποιοι αποφάσισαν να σπάσουν, να κάψουν, να καταστρέψουν και στο τέλος οι ενέργειες τους είχαν ως αποτέλεσμα τον τραυματισμό δύο πολιτών. Υποτίθεται ότι μ’ αυτόν τον τρόπο αποδίδουμε δικαιοσύνη ή μήπως έτσι κερδίζουμε το δίκιο μας;
Τρέμουμε ν’ ανοίξουμε την πόρτα και να βγούμε έξω μην ξέροντας τι θα συναντήσουμε. Πριν βγούμε έξω τσεκάρουμε τα sites να δούμε αν υπάρχει κάποια πορεία ή κάποια αναταραχή στο κέντρο για να τ’ αποφύγουμε. Ακούγοντας ραδιόφωνο προχθές έφτασε στ’ αυτιά μου η είδηση ότι η Ε.Λ.Α.Σ συμβουλεύει τις γυναίκες ν’ αποφεύγουν τις εξόδους μετά τη δύση του ηλίου και νόμιζα ότι είναι ανέκδοτο. Κι όμως δεν ήταν αστείο, είναι γεγονός. Η αστυνομία μας προτρέπει μόλις σκοτεινιάζει να κλεινόμαστε στα σπίτια μας και να κλειδαμπαρώνουμε πόρτες και παράθυρα για να είμαστε σύμφωνα μ’ εκείνους «ασφαλείς». Μ’ αυτήν την μέθοδο θα ξεχάσουμε τι σημαίνει ελευθερία, το σπίτι θα μετονομαστεί φυλακή κι εμείς φυλακισμένοι. Ακόμη θα έχουμε συγκεκριμένο ωράριο εξόδου και θα φοράμε ειδική στολή για να προστατευόμαστε από τυχόν επιθέσεις.
Αυτά βέβαια εύχομαι να παραμείνουν στη σφαίρα της φαντασίας μου και να μην γίνουν πράξη, γιατί με όσα ακούμε και βλέπουμε τις τελευταίες μέρες πολύ φοβάμαι ότι εκεί θα οδηγηθούμε. Ευελπιστώ ότι στο μέλλον οι σκηνές βίας θ’ ανήκουν μόνο στις ταινίες και όχι στους αθηναϊκούς δρόμους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου